De eerste rustdag

Na zes dagen fietsen staat de teller op ruim 770 km (nee, nog geen eelt te bekennen Paul). Vanmiddag waren we om 12 uur in Luxor en morgen kunnen we genieten van de eerste rustdag.

Een rustdag wil zeggen niet-fietsdag, van rusten zal niet zoveel komen. De was moet worden gedaan (gelukkig hangt die nu al grotendeels op de waslijn), de fiets moet onderhouden (daarvoor moeten we nog even advies vragen aan de “deskundigen”, tot nu toe hebben we de kettingen één keer schoongemaakt en gesmeerd) en de “red-box” moet worden herpakt.
In Caïro waren we blij dat alles zo gemakkelijk in de red-box paste, toen we de dozen echter van en naar de truck moesten sjouwen kwamen we al snel tot de conclusie dat we daar teveel spullen in hadden zitten. De overige spullen zitten in de “permanent bag” die alleen op rustdagen van de truck wordt afgehaald. We blijken in de woestijn kampen echter veel minder nodig te hebben dan verwacht. De dagen tot nu toe verliepen als volgt:
5.30 uur opstaan, het is koud en nog donker.
Billen insmeren, fietskleding aan, alle spullen weer in de red-boxen (ja ze zijn rood), tent afbreken en ook in de red-box doen. Waterflessen bijvullen op de fiets.
Ontbijten kan tot 7 uur, er is havermout pap, egyptische broodjes, pindakaas en jam. Daarna was je je eigen bordje, lepel en mok (er is ook thee en helaas, nescafé) af in de teilen genummerd 1 (heel vies), 2 (iets schoner sopje) en 3 (spoelwater). Daarna moeten ze ook weer in de red-box die dan in de truck geladen kunnen worden.
Tegen die tijd zijn de meeste fietsers al op weg. Ons lukt het nog steeds niet om efficiënt de ochtendrituelen af te werken.
Dan op de fiets, afhankelijk van de afstand van die dag 40 – 70 km fietsen tot we bij de “lunch-truck” zijn. Hier snel een egyptisch broodje jam, pindakaas en heel soms als we niet te laat zijn tonijnsalade naar binnen werken en weer op de fiets.
Bij aankomst (na totaal tot nu toe 94 km (makkie zoals vandaag) tot 168 km (best een eind)) op het kamp snel de mokken weer uit de red-box en een soepje. Tot nu toe zijn we steeds als één van de laatste binnen en is de soep al een beetje koud.
Dan sjouwen met de red-boxen (hopelijk overmorgen al wat minder) naar de plaats waar we ons tentje neerzetten. Tent opzetten. Dan hopen dat het snel tijd is voor avondeten. Gisteren zaten we echter lekker in het zonnetje en hebben zelfs een biertje gedronken vóór het avondeten. Om een uur of zes (het is dan bijna donker) is het praatje met instructies voor de volgende dag en daarna eten. Eten op, bordje weer afwassen, misschien een kopje thee, maar dan om een uur of acht is het echt bedtijd voor ons (de eerste nacht lagen we zelfs om zeven uur al in de tent).
Maar morgen gelukkig rustdag!
(Gwen)