De koude

Afgelopen zaterdag zijn we eerst van Utrecht naar Gwen’s ouders in Eindhoven gefietst. De dag erna ging ik op en neer naar Dommelen voor een reünie van de Transsiberie groep die ik als Baobab reisbegeleider afgelopen zomer had vergezeld. Gwen bleef achter bij haar ouders.
Zowel in Eindhoven als in Dommelen voldeed de ontvangst volledig aan het cliché van de warme Brabantse gastvrijheid. De temperatuur buiten stond hiermee in schril contrast. Zo, wat was het koud. Van de stormwind hadden we voornamelijk voordeel, maar de kou maakte de tocht extra vermoeiend.
Hoe zal dat verder moeten in december? Je kunt moeilijk 6 of 7 uur per dag in de huiskamer naast elkaar op een hometrainer gaan zitten om conditie en zitvlees te kweken. Binnen fietsen is niets, je moet naar buiten. Om het maar eens dramatisch aan te zetten: de ontberingen werpen hun schaduw al vooruit.
Nog een losse opmerking over de fietstocht. We volgden een landelijke fietsroute, LF7 geloof ik. Voor Den Bosch moet je een drietal pontjes nemen. De eerste ging goed. Bij de tweede troffen we een verlaten pont aan, en een bord: ‘Gelieve voor gebruik van November tot Februari een dag van te voren te bellen’, en dan een telefoonnummer. Dat haalt het tempo nogal uit de tocht als je een hele dag voor zo’n pontje staat te wachten. We besloten maar om te rijden.

Nog een nagekomen foto van mijn vader die me vergezelde toen ik vorige week uit Kampen vertrok Genomen met mijn mobiel, een tweedehandsje van Gwen uit een tijdperk met aanmerkelijk minder megapixels.
(Hans)

Overzicht dagen -63 t/m -61:
Van: Thuis
Naar: Eindhoven-Lommelen
Aantal kilometers: 136 km
Tijd op fiets: 6 uur 57 minuten 35 seconden
Gemiddelde snelheid: 19,4 (Waarom gaan we steeds langzamer?)
Temperatuur min en max: Koud

Mentale toestand Gwen: Dipje net voor Eindhoven. Zie fysieke toestand.
Fysieke toestand Gwen: Had vermoedelijk te weinig gegeten onderweg. Raakte daardoor net voor Eindhoven in een ‘energiedip’. 'Hongerklop', wat een geweldig woord, is onder fietsers eigenlijk de geijkte term. Een bezoek aan de Bestse MacDonalds, die langs de A2 met het standbeeld van Michael Jackson ernaast, loste het probleem op. Oké, politiek ideologisch gezien niet geheel correct. Maar in tijden van nood moet je je principes wel eens verloochenen. Bovendien was het heerlijk warm binnen.
Mentale toestand Hans: Brrr wat koud op de fiets. Was ik maar vast in Afrika..
Fysieke toestand Hans: Kreeg na pakweg tachtig kilometer soort van spierpijn achter rechter knie. Is geen watje, dus ging gewoon door. Pijn verdween onmiddellijk na stoppen met fietsen (is het dan wel spierpijn?). De volgende dag geen last.