De afstand

11.900 kilometer in 96 fietsdagen. Dat is niet niks. Het komt neer op bijna 124 kilometer per dag. En dat op een ritme van 6 dagen fietsen, 1 dag bijkomen.
Mijn langste fietstocht op een dag dateert van onlangs, 135 kilometer. De IJssel helemaal af, vanaf het eerste begin net onder Arnhem tot aan Kampen. Ik zag het als een hele onderneming, maar dat viel mee. De planning was wel zorgvuldig wind-mee. Eerst met de trein naar Arnhem. Daarna blies een stevige zuidenwind me, over dijken en door uiterwaarden, bijna vanzelf naar Kampen. Vier keer trappen bij Zutphen, en ik zat al bijna in Deventer.
De vertegenwoordiger van de Tour d'Afrique in Nederland, en bovendien ervaringdeskundige, heet Arthur Rijk. Hij zei op een voorlichtingsbijeenkomst dat je de Nederlandse kilometers met een factor 1,4 mocht vermenigvuldigen in Afrika. Geen smalle drukke fietspaden, en om de haverklap stoplichten, maar lekker lege, brede rechtdoorgaande wegen. Dan scoort mijn IJsseltocht al bijna 190 kilometer! Bovendien, zo kon ik lezen in verslagen van een eerdere Tour d'Afrique, heb je statistisch gezien onverantwoord vaak wind mee. Heeft te maken met de moesson, heersende wind vanuit zee naar land, en nog wat klimatologische verschijnselen, zo werd uitgelegd. Helaas las ik in een verslag van een volgende Tour d'Afrique dat de verwachte wind mee het opeens helemaal liet afweten. Sterker nog, hele dagen lag men kromgebogen over het stuur er tegenin te ploeteren. Het geloof in die wind-mee theorie heb ik een beetje verloren. Eerlijk gezegd lijkt die factor 1,4 me ook rijkelijk optimistisch.
Maar waarom zouden we ons druk maken? We worden begeleid, en als we niet meer kunnen, of gewoon geen zin meer hebben, is er altijd de bus. Heerlijk ontspannen 4 maanden door Afrika, af en toe een beetje fietsen, wat kan mooier zijn. Helaas reken je dan buiten de werking van het concept 'uitdaging'. Onvermijdelijk is er het idee ontstaan dat de uitdaging is om alle kilometers te fietsen. Elke centimeter van Cairo naar Kaapstad, op zijn Engels wordt dat 'Every Fucking Inch', oftwel EFI.
Voor het behoud van de EFI-status gaan veel deelnemers tot het uiterste. Ik las hoe men ziekteverschijnselen voor de staf verborgen hield om te zorgen dat de deelname aan een volgende etappe niet ontzegd werd. Of dat iemand met totaal doorgezeten zitvlak, vocht op de open wonden, dagen staand doorfietste. Als de EFI-status alsnog verloren ging kwamen er niet zelden tranen aan te pas. De voorgaande jaren behield ongeveer één derde van de deelnemers de EFI-status.

Veel leed is zelf aangedaan leed, dat geldt zeker voor het EFI-gevoel.
Ook wij willen, op het randje van 'koste wat het kost', alles fietsen. Onwillekeurig merk je dat je er nu al mee bezig bent. Hoe reëel is het te denken dat het kan lukken. Tot hoever wil je gaan. Naast alle voorpret lijden we ook al, een beetje.
(Hans)

Overzicht dagen -70 t/m -68:
Van: Thuis
Naar: Kampen-Hasselt-Zwolle
Aantal kilometers: 142 km
Tijd op fiets: 7 uur 6 minuten 11 seconden
Gemiddelde snelheid: 20,0
Temperatuur min en max: rond 14 C

Mentale toestand Gwen: Goed, vermoed ik. Ze is er nu niet, dus ik kan het niet navragen.
Fysieke toestand Gwen: Goed, kon helaas maar mee tot Amersfoort omdat ze een feestje moest vieren in Utrecht, terwijl ik een feest had in Kampen.
Mentale toestand Hans: Ach, mag niet klagen. Eigenlijk supergoed, maar dat klinkt zo overdreven positief.
Fysieke toestand Hans: Het hele leven is kiezen. Bij fietsen tussen pijn in je kont of spierpijn boven in je rug. Ik kies voor spierpijn boven in mijn rug. Na het fietsen trekt het meestal vrij snel weer weg.